We gaan Navarra verlaten en rijden via een stukje Castilla en Leon naar de hoofdstad van de Rioja, Logrono. Ook de hoofdstad van de belangrijkste wijnregio in Spanje.
Zoals steeds volgen we niet gewoon de hoofdweg maar rijden we wat zig-zag over allerlei kleine baantjes en door kleine charmante dorpjes. 
De zon schijnt volop en we kunnen ten volle genieten van het parcours. We rijden blijkbaar door een streek waar ze een aantal fossielen hebben gevonden van voorhistorische dieren. Zo volgen we op zeker ogenblik de ruta de (ik ben het woord vergeten) waarbij we een vindplaats van zo een fossiel passeren. Het lijkt wat op een boomstam. Ze hebben er wel een beeld van het beest gezet om de aandacht te trekken.
We passeren ook nog een stuwmeer, hebben ze er echt wel veel van in Spanje, en rijden door een prachtige canyon. Een heel mooi ritje waarbij we ook een tweetal cols over gaan op een hoogte van zo’n 1500 meter. De wind speelt weer erg mee en boven op één van die cols wil ik stoppen maar beslis onmiddellijk om verder te rijden. De wind is hier zo hard dat ik bijna met moto en al wordt omvergeblazen. Die wind speelt ook mee over de rest van het parcours. Bochten inschatten wordt soms erg moeilijk, want de wind laat je soms een heel andere lijn rijden als die je in gedachten had. 
Op zeker ogenblik moet ik op grote hoogte ook een tunnel van enkele kilometer door. Het is in die tunnel bangelijk koud. Heel blij als ik het licht aan het einde van de tunnel zag.
We raken uiteindelijk goed op tijd in Logrono en gaan hier de Calle Laurel en Calle San Juan testen. Beide straatjes zijn heel gekend voor hun tapa’s en wijn.
