Verplicht dagje langer Cordoba. Mijnen brommer is pas klaar tegen de avond. Nieuwe voorband, lek aan rechtervoorvork en de steun van de topkoffer op 2 plaatsen gescheurd. Nu is het absoluut geen straf om in deze prachtige stad te moeten blijven. Het is naar het schijnt de warmste stad van Europa en in de 10 de eeuw was ze de grootste stad ter wereld. Deze stad maakt in elk geval indruk door zijn gigantisch grote oude centrum en de prachtige patio’s die in zowat elk huis te vinden zijn.

Zoals gezegd de warmste stad van Europa en dat voel je. Temperatuur gaat weer vlot naar de 35. Tegen het eind van de week zou het naar boven de 40 gaan. Maar niet alleen hier, zowat gans Spanje krijgt ermee te maken, dus wij ook.

‘s Avonds vinden we een restaurantje in een patio waar ze tijdens het diner een proffesionele flamenco show geven. Wij binnen en zonder reservatie krijgen we een plaatsje aan het podium. Leuke show maar het eten is iets minder als de voorgaande dagen.

‘s Morgens naar den Antonin (Yamaha dealer) en mijnen brommer is klaar. Wel goed aan de prijs, maar OK, we kunnen verder. We verlaten het toch wel mooie Andalusia richting Extramadura. Langs de gebruikelijke kleine wegjes zoeken we onze weg door het soms desolate landschap. Echt heel droog en volop met pijnbomen en ook weer de alomtegenwoordige olijfbomen.

Op zeker ogenblik wordt mijn route onderbroken door werken. Aanvankelijk geen doorkomen aan. De werknemers, uiteraard enkel spaans sprekend, sturen mij terug. De werfleider komt af en die spreekt wat engels. Na wat gepraat mogen we voorzichtig onze weg vervolgen. Eerst langs de machines die de nieuwe weg aan het maken zijn, dan een heel eind onverhard met grote keien en daarna een 10 tal kilometers pothole weg. Gigantische kraters in de weg. We geraken er zonder kleerscheuren door.

We passeren nog de gigantische embalse de Serena waar het water echt wel heel laag staat en daarna de kleinere Embalse de Garcia de Sola. Hier zien we enkele kastelen op heuvels gebouwd.

We naderen Trujillo, onze bestemming van vandaag. Middeleeuws stadje, zou heel mooi zijn. Wel het Plaza Major is werkelijk één van de mooiste pleinen die we al gezien hebben. Denk de auto’s en de terrasjes weg en je zit terug in de middeleeuwen. Wel, na een wandeling door het Centro Historico (uiteraard weer met veel hoogteverschillen, want gebouwd op een granieten heuvel) rusten we uit op één van de terrasjes en genieten van het uitzicht en de lekkere wijn.